Öğrenince Çok Şaşıracağınız Hayvanların 10 Enteresan Savunma Sistemi

Göz Atın

Seo Ajansı

Voodoo Bebeği – Ne İşe Yarıyor?

Genelde uçma hareketi balıklara çok yakıştırılmasa da tabiatta nitekim ‘uçanbalık’ olarak isimlendirilen uçabilen balıklar var. Bu balıklarının uçabilmesi aslında bir savunma düzeneği. Bu sayede avcılarından kaçabiliyorlar.

Hagfishin ne yazık ki Türkçe çevir manasında bir karşılığı yok. Hagfishler yaklaşık 300 yıldır var olan bir organizmadır ve kafatası olup omurgası olmayan tek hayvandır. Rahatsız edildikleri vakit avcılarına iğrenç ve sümüksü bir unsur atarlar. Bu unsur suyla karıştığı vakit balçık genişler ve yaklaşık 20 lt’ye kadar çıkabilir. Bu unsur birebir vakitte avcının bedeninde bir düğüm olur bu sayede de Hagfish çarçabuk kaçabilir.

Patates böceklerin onları yememesi için farklı bir yol geliştirmişler. Larvalar kendilerini  savunma düzeneği olarak kendi dışkılarıyla kaplıyor. Bu dışkı çok zehirli ve çok makus koktuğu için de böcekleri uzaklaştırıyor.

Pom pom yengeçleri de rastgele bir tehlikeyi sezdiklerinde savunma sistemi olarak pençelerindeki deniz anemonlarıyla güçlü bir yumruk atarlar. Bu canlılar görünüşlerinde dolayı zararsız görünse de aslında iğneleri çok güçlüdür ve başka deniz canlıları için çok tehlikelidirler.

Tıpkı patates böceği üzere, gökkuzgun yavruları da avcı hayvanlarına yem olmamak için kendilerini kendi beden sıvılarıyla kaplar.

Dünyanın en iğrenç savunma düzeneği muhtemelen deniz hıyarlarına aittir. Rastgele bir tehlike hissettiklerinde yapışkan bağırsaklarını ve öbür organlarını anüslerinden saldırganlarına gerçek fırlatırlar. Bu yaptıkları atılım de avcılarının dikkatini dağıtır.

Bu da tekrar iğrenç savunma sistemlerinden biri. Hindi akbabaları rastgele bir yırtıcı hayvan onlara yaklaştığında midesinde ne varsa hepsini kusarlar.

Bu ahtapotlar okyanusların yaklaşık 600-1000 metre derinliklerinde bulunurlar. Bu ahtapotların savunma düzenekleri gözleri ve bağırsakları dışında her yerlerinin şeffaf olmasıdır.

Bu hayvanlar tehlike altında olduklarını fark ettiklerinde, kaburgalarını bedenlerindeki tüberküllerinden yanlışsız dışarı iterler.

Bu karıncalar ölümcül tehlikelere karşı kendilerini patlatırlar ve bedenlerinden ölümcül bir zehir yayılır.