Victoria Devri’nde Saf Oldukları Halde Bayanların Yapması Ayıplanan Gündelik Şeyler

Bu vakitlerde bayanların iç çamaşırlarından bahsetmenin bile bedendeki bölgelere karşı sıhhatsiz bir ilgi doğuracağına inanılıyordu.

Bu devirde bayanlar pantolon biçiminde, ortasında büyük bir delik olan iç çamaşırları giyiyorlardı.

Victoria vaktinde beşerler büsbütün ıslanan bir bedenin doğal korunmasını kaybettiğini düşündükleri için çok sık yıkanmazlardı. Yıkanmanın fizikî rahatsızlıklara, ateşli hastalıklara ve daha makûs şeylere yol açacağına inanırlardı. 

Bu yüzden kendilerini soğuk suyla, sirkeli soğuk suya batırılmış süngerlerle yıkarlardı. Beşerler 37.8 dereceden daha sıcak bir suda yıkanan bayanların delireceğine ve dünyevi zevklere yöneleceğine inanıyordu.

19. yüzyılın başında bayanların bedenlerini yalnızca tek bir olay için müdafaası gerektiğine inanılıyordu: doğuma. Bayanlar için fizikî aktivitelerin tehlikeli olduğuna, bayanla erkeğin ortasındaki en büyük farkın bayanları denetim etmenin daha kolay olması olduğuna inanılıyordu.

Doğal bu sistem çok da dengeli değildi, yalnızca soylu bayanlarda işe yarıyordu. Bayanların erkeklerden daha güçsüz olduğu ve erkeklerle tıpkı işleri yapamayacağı niyeti fakir bayanlara işlemiyordu. Bu bayanlar madenlerde, çelikhanelerde çalışıyor, dokumacılık ve çiftçilik alanına büyük katkıda bulunuyorlardı. Hatta fabrika sahipleri erkekler yerine bayanları işe almayı tercih ediyordu. Zira bayanlara sıkıntı işleri yaptırmak kolaydı ve maaşları daha azdı.

Doğal yüzyılın sonuna gelindiğinde bu kurallar üst sınıf bayanlarda da değişmeye başladı. Orta ve üst sınıf mensubu bayanlar spor yapmaya başladılar.

19. yüzyılın etik kuralları bayanların muhabbet sırasında soru sormaktan kaçınmasını öneriyordu. Zira bu periyotta karşıdaki kişiyi neyin rahatsız edeceği konusunda beşerler pek emin olamıyordu. Bu yüzden soruları direkt sormak yerine “Umarım abin iyiydir” formunda dolaylı konuşuyorlardı. Ayrıyeten bayanlar ortasındaki tanınan muhabbet mevzuları hava ve çocuklardan oluşuyordu. Daha fazlası terbiyesizlik sayılabiliyordu.

Bisiklet süren bayanlar önyargıyla karşılanıyorlardı: zira bisiklet sürmek için daha uygun kıyafetler gerekmesiyle, özel etekler ortaya çıkmıştı. Victoria devri bayanları bu kıyafetlerin erkek pantolonlarına benzemesinden şad değillerdi.

Ayrıyeten tabiplerin bisiklet sürmeyi cinsellikle bağdaştırması ve bayanların, bilhassa de genç kızların suçsuz olması gerektiği kanısı nedeniyle, bisiklet sürmek gerçek karşılanmıyordu. 

Lakin bayanların bisiklet sürme hakkını savunan beşerler da vardı ve vakitle beşerler bu duruma alışıldı.

Bu devirde etrafınızda istemediğiniz bir erkekten kurtulmak epeyce kolaydı. Tek yapmanız gereken bu erkekten alışveriş çantalarını taşımasını rica etmekti. Bu devirde alışveriş çantaları dahil birçok şey ile görülmek, yalnızca erkekler için değil, bayanlar için de utanç kaynağıydı. Asil bir bayanın yalnızca tatlı bir köpekle, bir buket çiçekle ya da kucağındaki küçük bir meyve paketiyle yürümesi gerçek karşılanıyordu. Kimi vakit bayanların kare bir kutu taşıması da olağan karşılanıyordu, fakat bu kutunun küçük olması gerekiyordu.

Kraliçe Victoria makyajın edepsizlik ve alımlı olmayan bir hareket olduğunu düşünüyordu. Bu yüzden bir bayan hoşluk eserleri kullandığında negatif yorumlarla karşı karşıya kalıyordu. Yalnızca pudra kullanmak kabul görebiliyordu. Yalnızca aktrisler ve seks emekçileri istedikleri üzere ruj sürebiliyor, makyaj yapabiliyordu. Hatta 1921'e kadar Londra'daki birçok bayan gizlice makyaj yapıyordu.

Ama bu durum hoş görünme isteğini yok etmediği için bayanlar yüzlerini beyazlatmak emelli arsenik ve kurşun içeren eserler kullanıyor, dudaklarına civa sürüyor, saçlarına ve yüzlerine amonyak sürüyorlardı. Doğal daha tehlikesiz yollar da vardı: yanakları kırmızı görünmeleri için çimdiklemek ve dudakları pembeleşmeleri için ısırmak üzere…