Cem Garipoğlu Kimdir? Münevver Karabulut’u Katleden Cem Garipoğlu Öldü mü?

Cem Garipoğlu, 29 Ekim 1991’de dünyaya geldi. Ünlü iş adamı Hayyam Garipoğlu’nun yeğeni ve TMSF tarafından el konulan Sümerbank’ın ortaklarından Mehmet Nida Garipoğlu’nun dört çocuğundan biri olarak bilinir. 12 yaşında yurtdışına çıkan Garipoğlu, eğitimine Fransa’daki bir yatılı okulda devam etti. 17 yaşına dek İngilizce, Rusça, Çince ve İspanyolca lisanlarını öğrenmek maksadıyla farklı ülkelerde bulundu. Akabinde, kalıcı olarak Türkiye’ye geri döndü.

2007’de Türkiye’ye dönen Cem Garipoğlu, Bahçeşehir Yıldızlar Koleji’ne kayıt oldu. Lakin, okul disiplinine ahenk sağlayamadı ve sık sık rehberlik servisiyle görüşmeler yapmak zorunda kaldı. Bu durum nedeniyle 2008 Şubat’ta öteki bir okula transfer oldu. Yeni okulunda Münevver Karabulut ile tanışan Garipoğlu, 3 Mart 2009’da Karabulut’u trajik bir halde hayatından etti. Bu olay, ‘kesik baş cinayeti’ olarak kamuoyunda büyük reaksiyon çekti. Cinayetten sonra ortadan kaybolan Garipoğlu, 197 gün sonra İstanbul’da teslim oldu.

Cem Garipoğlu’nun zalimce işlediği cinayet sonucunda 24 yıl mahpus cezasına çarptırıldığı olay, toplumda büyük yankı uyandırdı. Garipoğlu 10 Ekim 2014 tarihinde, 22 yaşında iken, cezasını çekmekte olduğu Silivri Cezaevi’nde kendi hayatına son verdiği argüman edildi. Açıklananalara nazaran Münevver’i katleden Cem Garipoğlu Silivri’de kendini asarak intihar etti.

Facebook aracılığıyla Garipoğlu’nun Münevver’e gönderdiği son iletide ise yalnızca ‘canım’ yazıyor. Münevver’in Facebook kayıtlarına nazaran, çift ortasında geçen birtakım diyaloglar şöyle:

Münevver: ‘Keyfin yerindedir umarım, yokluğunu hissediyorum. Bilmiyorum inanmasan da söylemek geldi içimden seni kırmak, üzmek, kızdırmak asla istemem daima söylüyorum aslında, şayet istemeden de olsa kırdıysam da özür dilerim canım. Müsait olunca ararsan sevinirim canım.’

Cem: ‘Sen hiç merak etme sen beni hiç kırmadın ve üzmedin, çok düzgün bir beşersin bana nazaran. Bunu biliyorsun aslında bana inanmasan da diyorsun da ben sana neden inanmayayım, hangi mevzuda inanmayayım? Sonuçta bana daha evvel hiç palavra söylemedin. Yahut ben bu türlü biliyorum. Çok âlâ birisin. Senin yokluğunu ben de hissediyorum. Merak etme her şey karşılıklı’

Münevver: ‘Tabii ki de hiçbir bahiste palavra söylemedim. Hayatta en çok karşı olduğum şey palavra. Hem bu türlü deyip de üstüne palavra söylemek tutarsızlık olur sanırım. Kendini üzme, zira sen üzülünce ben üzülüyorum.’