Annelikte Birinci Hafta

Her ne kadar 9 ay bunun bilince olarak geçse de doğum anından sonrası büyük bir bilinmezlik, acemilik ve sürprizlerle başlıyor. Yani asıl macera yeni başlıyor. O bebeğin birinci kucağa verildiği an eminim bütün annelerin aklından geçen en büyük soru “şimdi ne yapacağım?” oluyordur. Bir de üstüne hormonal değişiklikler, lohusalık, etraf baskısı derken tek bakıma gereksinim duyan bebek değil birebir vakitte annenin de bebek bakılması gerekiyor diye düşünüyorum.

Evvelce düşündüğünüz yahut hayal ettiğiniz yahut etrafınızda gördüğünüz, duyduğunuz annelikle ilgili hisleri yaşamıyor olabilirsiniz. Her ne hissediyor olursanız olun evvel bunun olağan olduğunu ve süreksiz bir süreç olduğunu kabul edin. Bu süreksiz periyodu en sağlıklı ve kolay bir halde atlatabilmek için hem kendiniz hem bebeğiniz için evvel kendinize âlâ bakmanız gerekir. Unutmayın uçaklardaki güvenlik talimatlarında bile evvel oksijen maskesini kendinize takmanız söyleniyor.

Olağan hayat kaidelerinde benmerkezci olmak sağlıklı bir durum değil fakat bilhassa anneliğinizin birinci haftasında benmerkezci ve bencil olmanız gerekiyor. Etrafınızın de bunu kabul etmesi ve takviye olması gerekiyor. Şuanda dünyadaki en kıymetli iki şey siz ve bebeğinizsiniz etrafınız yalnızca sizinle ilgilenmek için orda bulunuyor.

Göz Atın

Met İçince Ne Olur? Fetamin İçmenin Zararları

Hangi Üniversiteye Gittiğimi Nasıl Öğrenebilirim 2024

Aşağıdaki hususları uygulamanız bu süreci daha kolay atlatmanızı sağlayacaktır.

• Olumsuz, isteyerek yahut istemeyerek moralinizi bozan, gücünüzü düşüren sizinle yahut bebeğinizle rekabete giren bireylerden olabildiğince uzaklaşın ve açıkça rahatsızlığınızı bildirin.

• Etrafınızdan her mevzuda yardım isteyin ve yardım taleplerini kibarlık yapmak için geri çevirmeyin. Zira her türlü yardıma gereksiniminiz var.

• Yardım formu mümkünse bebeğe bakmak formunda değil de sizin yerinize konut işlerini yapmak formunda olsun ki siz bebeğinizle daha fazla vakit geçirebilesiniz.

• Bebeğinizin bakımı ile ilgili de yardım alabilirsiniz bunda hiçbir sorun yok. Günde bir saat de olsa tek başınıza kalmaya ve bebek dışında bir şeylerle ilgilenmeye çalışın. Kısa yürüyüş, keyifli bir kitap okuma, keyifli bir dizi izleme yahut tek başınıza yakın bir yerde kahve içmek bile size çok düzgün gelecektir.

• Mesken işlerine eskisi kadar vakit ayırmayacağınızı konuklarınıza dört dörtlük ağırlayamayacağınızı kabullenin ve buna ayıracağınız enerjiyi kendiniz ve bebeğiniz için ayırın.

• Bebeğin babası ile konuşup iş kısmı yapın.

• Etraftan söylenenleri dinleyin lakin her denileni yapmak zorunda olmadığınızı unutmayın. Anne olan sizsiniz ve hiç kimse bebeğinizi sizden daha fazla düşünmez.

• Emzirmek kolay değil, şayet zorlanırsanız kendinizi yetersiz ve yalnız hissetmeyin. Bebeğiniz emmiyor olsa bile daima göğsünüze yatırın sarılın koklayın size alıştıktan sonra kesinlikle emmeye başlayacaktır.

• Bebeğiniz emmezse kendinizi makus bir anne üzere hissetmeyin. Zira anneliğin tek göstergesi emzirmek değil. Kıymetli olan bebeği en sağlıklı ve istikrarlı bir halde beslemek. Mama ile büyüyen ve çok sağlıklı bir hayat süren bir sürü insan var bunu unutmayın.

• İçgüdüsel olarak elinizden gelen her şeyi yapıyor olacaksınız. Ufak tefek yanlışlar yaptığınızı düşünseniz bile gözünüzde büyütüp kendinize çok yüklenmeyin. Panik yaptıkça kendinizi daha yetersiz hissedersiniz ve kusur yapmaya devam edersiniz.