Avrupa’nın en genç teknik direktörleri Süper Lig’de

Okan Buruk, Sergen Yalçın, Erol Bulut… Yeni sezon öncesinde şampiyonluk adayı takımlardan üçünde yerli ve yeni jenerasyon teknik direktör heyecanını yaşıyoruz. 12 Eylül’de perde demeye hazırlanırken Avrupa’nın 5 büyüğüyle Süper Lig’i kıyasladığımızda en genç yaş ortalamasına (48.2) sahibiz.

Lig karakteristiğimizde başı dara düşenin sarıldığı Yılmaz Vural, Hikmet Karaman, Samet Aybaba, Fuat Çapa, Kemal Özdeş gibi ‘Cankurtaran Ring Grubu’ dışında yeni jenerasyon kategorisinde pek çok teknik direktör kazandığımızı belirtmek gerek. İlhan Palut,Tamer Tuna, İbrahim Üzülmez isimleri örneklerden birkaçı. Ünal Karaman, milli takımda Şenol Güneş’in yardımcısı olduğunda 34; Aykut Kocaman İstanbulspor’u 9. yaptığında 36, Fenerbahçe’nin başına geçtiğinde 45; Ertuğrul Sağlam Beşiktaş’ın başına geçtiğinde 38, Bursa’yı şampiyon yaptığında 40; Hamza Hamzaoğlu, Malatya’da kariyerine başladığında 38, Galatasaray’la şampiyonluk kazandığında 45 yaşındaydı.

GENÇ JENERASYON ALGISININ SEBEBi NE?

Göz Atın

Met İçince Ne Olur? Fetamin İçmenin Zararları

Hangi Üniversiteye Gittiğimi Nasıl Öğrenebilirim 2024

10’ar yıllık periyotlarda rasgele birer sezon seçip baktığımızda çok mu yaşlıydı Süper Lig’in teknik adamları? Hayır. “2020 geldi ve teknik direktörlerimiz gençleşmeye başladı” diye bir tablo yok, şehir efsanesi var. Yeni sezona 48.2 ortalama ile gireceğiz ama 1999-2000’de 48.6; 2009-2010’da 47.7 ortalamayı görmüşüz mesela. Algının nedeni büyük kulüplerde boy gösteriyor olmaları. Sebebi, kimine göre büyüklerdeki ekonomik çöküşün ünlü yabancıları getirtememesi, kimine göre alternatif darlığı, kimine göre yönetimlerin ‘bizim çocuklar’ yaklaşımı, kimine göre de hak etmeleri.

44 YAŞ VE ALTINDA 7 TEKNiK DiREKTÖRÜMÜZ VAR

Avrupa genelinde ağırlıklı olarak teknik direktör yaşı dağılımı 45-55 aralığında. Genç denecek yaşları 45 altı kabul edersek, geçen sezon 44 ve altında İlhan Palut ile Erol Bulut varken bu sayı yeni sezonda 7’ye yükseliyor. 1999-00’e döndüğümüzde Rıdvan Dilmen (36-FB), Ersun Yanal (37-Denizli), Ziya Doğan (38- İstanbul), Hikmet Karaman (39-Adana); 10 sene geriye baktığımızda 2009-10’da Hakan kutlu (37-Denizli), Ertuğrul Sağlam (40- Bursaspor, şampiyon), Tolunay Kafkas (41-Kayseri), Thomas Doll (43-G.Birliği) gibi örnekleri yaşamıştık. Avrupa’da da ilginç veri hayli fazla. Puel, Monaco’yu 37’sinde; Guardiola, Barça’yı 38’inde; Deschamps, Marsilya’yı 40’ında şampiyon yapmıştı. Nagelsmann 28’inde Hoffenheim’da; Skibbe 33’ünde Dortmund’da; Tuchel 35’inde Mainz’da; Emery 37’sinde Valencia’da; Ancelotti 40’ında Juve’deydi.

55 YAŞINDAN BÜYÜK TEKNiK ADAMLARIN SAYISI 6’DAN 3’E iNDi

Bizde 55+’ların sayısı geçen sezon 6 iken yeni sezonda 3’e düştü ama Ligue 1’de 7, Premier Lig’de 6, Bundesliga’da ve La Liga’da 5’er tane mevcut. Süper Lig, karşılaştırdığımız dönemlerden ikisinde en yaşlı, birinde ise en genç gözüküyor. Süper Lig’de hesaplama yapmanın diğerlerine göre zorluğu ne yazık ki sezon içinde değişen teknik adam sayısının fazlalığı (geçen sezon 26 kez). Hele Ankaragücü (5) ve Kayseri (4) takımlarında kimin yaş ortalamasına katılacağına karar vermek en zor iş! Geride bıraktığımız sezon en yaşlı bizken, yeni sezon öncesi en genç olmamızda ana neden Şenol Can (37), Mert Nobre (39), Çağdaş Atan (40), Ömer Erdoğan (43), Stjepan Tomas (44), Bayram Bektaş (46) gibi teknik adamların göreve gelmesi.

GELiŞMENiN VE ÇALIŞMANIN YAŞI YOK

Okan Buruk’un Elazığ’dan başlayarak; Sergen Yalçın ile Erol Bulut’un ise Malatya ve Alanya’daki sınav dönemlerinin oyun mantalitesi olarak çok başarılı geçmesi zirve takımlarına doğru yelkeni açtırdı. ‘Yenilmemek için oynatma’ kanserini yok edip, kazanmak isteyen oyuna evrilmenin somut örneğini gösterdiler. Kafa kağıdında 40 ya da 80 yazmasının günümüzde anlamı olmadığını, sözde
efsaneleşmeye başlayan ‘genç teknik adam’ yaklaşımının yanlış olduğunu, ‘vizyon yaşı’nın önemini hatırlattılar. 28 yaşında Hoffenheim mucizesini yaratan Nagelsmann’ı da, 73’ündeki Roy Hodgson’u da alkışlıyorsak her ikisinden de öğrenilecek çok şey var demektir. Sadece ismine ve kariyerine güvenmek, Mourinho gibi sinirlenip terk ettiği basın toplantısı sayısını artırmaktan öteye gitmiyor artık.