Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın okuduğu “Ey Sevgili” şiiri öksüz kaldı

Şair, muharrir ve düşünür Sezai Karakoç, 88 yaşında hayatını kaybederek sevenlerini hüzne boğdu. Türk şiir ve edebiyat dünyasının usta kalemlerinden biri olan Karakoç, ömrünü sürdürdüğü İstanbul’da vefat etti.

“EY SEVGİLİ” ÖKSÜZ KALDI

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan da geçmişte Sezai Karakoç’ın şiirlerini okumuştu. Bilhassa ünlü şairin “Ey sevgili” olarak bilinen “Sürgün Ülkeden Başşehirler Başkentine” şiiri, Cumhurbaşkanı Erdoğan tarafından mitinglerinde tekraren okunarak gündeme gelmişti.

Karakoç’un o şiirinin tam hali şu formda:

Gelin gülle başlayalım atalara uyarak

Baharı koklayarak girelim sözler ülkesine

Bir anda yükselen bir bülbül sesi

-Erken erken karlar ortasında

Güneş dönmüş ışık saçan bir yumurta-

Bana geri getirir eski günleri

…Paslanmış demir bir kapı açılır

Küf tutmuş kilitler gıcırdarken

Ta karanlıklar içinde birden

Bir türkü üzere yükselirsin sen

Fısıldarım sana yıllarca içimde biriken

Söyleyemediğim ateşten sözleri

Şuuraltım patlamış bir bomba üzere

Saçar ortalığa vaktin

Ağaran saçın toz toprağını

Bana ne Paris’ten

Newyork’tan Londra’dan

Moskova’dan Pekin’den

Senin yanında

Bütün türedi uygarlıklar umurumda mı

Sen bir uygarlık oldun bir ömür uzunluğu

Geceme gündüzüme

Gözlerin

Lale Döneminden bir pencere

Ellerin

Baki’den Nefi’den Pir Galib’den

Kucağıma dökülen

Altın leylak

III

Ölüler gelmiş çitlembikler sarmaşıklarla

Tırmanmışlar surlarıma burçlarıma

Kimi ırmaklardan yansıma

Kimi kayalardan kırpılma

Kimi öteki dünyadan bir çarpılma

İçi mevtle dolu

Dönen bir huni

Doğarken güneş

Kesilmiş meyyit yüzlerden

Bir mozayik minyatürlerden

Dokunur derimize

Soğuk bir azrail ürpertisiyle ay

Ve birden senin sesin gelir dört yandan

Menekşe kokulu sütunlardan

Komşu dağlardaki nergislerden leylaklardan

Gözlerine ilişkin evraklar sunulur

Ey aşkın kutlu kitabı

Uçarı hayallere yataklık eden

Peri bacalarının yasağı

Gönlümün celladı acı mezmur

Bana bıraktığın yazıt bu mudur

Mevt geldi bana düğün armağanın üzere

Senden bir gök

Senden yıldızlar ördüler

Ateş böcekleri

O gece dört yanıma

Ey bitmeyen kalbimin samanyolu destanı

Sen bir anne üzere tuttun ufukları

Ve çocuklar gülle anne ortasında

Seninle güller ortasında

Tuhaf bir ışık bulup eridiler

Çocuklar dağ hücrelerinde erdiler

Aramızdaki sırra

Bir de ay ışığında büyüyen fısıltılar

Gençlik monologları

Seni alıp kaybolmuş vaktin çağıltısından

Bana getiren

Ömürüz vardı

Öfkeyle yazardın sen bir yüzüne

Ölür ölür okurdum öbür yüzünde ben

IV

Senin kalbinden sürgün oldum birincinin

Bütün sürgünlüklerim bir bakıma bu sürgünün bir süreği

Bütün merasimlerin şölenlerin ayinlerin yortuların dışında

Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim

Af dilemeye geldim affa layık olmasam da

Uzatma dünya sürgünümü benim

Güneşi bahardan koparıp

Aşkın bu en onulmazından koparıp

Bir tuz bulutu üzere

Savuran yüreğime

Ah uzatma dünya sürgünümü benim

Birçok yorulduğum ayakkabılarımdan değil

Ayaklarımdan belirli

Lambalar eğri

Aynalar akrep meleği

Vakit çarpılmış atın son hayali

Konut miras değil mirasın hayaleti

Ey gönlümün doğurduğu

Büyüttüğü emzirdiği

Kuş tüyünden

Ve kuş sütünden

Geceler ve gündüzlerde

İnsanlığa anıt üzere yükselttiği

Sevgili

En sevgili

Ey sevgili

Uzatma dünya sürgünümü benim

Bütün şiirlerde söylediğim sensin

Suna dedimse sen Leyla dedimse sensin

Seni saklamak için manzaralarından faydalandım Salome’nin Belkıs’ın

Boşunaydı saklamaya çalışmam öylesine aşikarsın bellisin

Kuşlar uçar senin gönlünü taklit için

Ellerinden devşirir bahar çiçeklerini

Deniz gözlerinden alır sonsuzluğun haberini

Ey gönüllerin en yumuşağı en derini

Sevgili

En sevgili

Ey sevgili

Uzatma dünya sürgünümü benim

Yıllar geçti saban ölümsüz iz bıraktı toprakta

Yıldızlara uzanıp daima seni sordum gece yarılarında

Çatı katlarında bodrum katlarında

Gölgendi gecemi aydınlatan eşsiz lamba

Daima Kanlıca’da Emirgan’da

Kandilli’nin kurşuni şafaklarında

Seninle söyleşip durdum bir ömrün baharında yazında

Artık onun aniden gelen sonbaharında

Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim

Af dilemeye geldim affa layık olmasam da

Ey çağdaş Kudüs (Meryem)

Ey sırrını gönlünde taşıyan Mısır (Züleyha)

Ey ipeklere yumuşaklık bağışlayan merhametin kalbi

Sevgili

En sevgili

Ey sevgili

Uzatma dünya sürgünümü benim

Dağların yıkılışını gördüm bir Venüs bardağında

Köle üzere satıldım pazarlar pazarında

Güneşin sarardığını gördüm Konstantin duvarında

Senin hayallerinle yandım düşlerin civarında

Gölgendi yansıyıp duran bengisu pınarında

Mevt kanısının beni sardığı şu anda

Verilmemiş hesapların dehşetiyle

Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim

Af dilemeye geldim affa layık olmasam da

Sevgili

En sevgili

Ey sevgili

Uzatma dünya sürgünümü benim

Ülkendeki kuşlardan ne haber vardır

Mezarlardan bile yükselen bir bahar vardır

Aşk celladından ne çıkar madem ki yar vardır

Yoktan da vardan da ötede bir Var vardır

Daima cürüm bende değil beni yakıp yıkan bir nazar vardır

O müziğe özenip söylenecek mısralar vardır

Sakın yazgı deme yazgının üstünde bir baht vardır

Ne yapsalar boş göklerden gelen bir karar vardır

Gün batsa ne olur geceyi onaran bir mimar vardır

Yanmışsam külümden yapılan bir hisar vardır

Mağlubiyet yenilgi büyüyen bir zafer vardır

Sırların sırrına ermek için sende anahtar vardır

Göğsünde sürgününü geri çağıran bir damar vardır

Senden ümit kesmem kalbinde merhamet isimli bir çınar vardır

Sevgili

En sevgili

Ey sevgili

Haberler.com – Son Dakika Haberleri