Hasan Çetinkaya: “Aziz Yıldırım kazansa o ismi açıklayacaktık”

Yurt dışında yaşayan ulusal sportmenlerin ülke dışındaki hayatlarını TRT Spor’da ekrana getiren ‘Sporcu Vizesi’ programı, bu hafta Fenerbahçe’de senelerce idari menajer olarak vazife yapan ve artık Belçika’nın Westerlo Kulübü’nde ikinci lider olan ancak ekibin herşeyinden sorumlu yöneticisi Hasan Çetinkaya’nın kentte ve kulüpteki ömrünü gözler önüne serdi.

Programın imalcisi ve sunucusu Siyamend Kaçmaz’ın sorularını yanıtlayan Hasan Çetinkaya, Aziz Yıldırım’ın Ali Koç ile girdiği seçim yarışında galip gelmesi durumunda kapalılık mutabakatı ile imzaladıkları ismi açıkladı.

Fenerbahçe’nin genç yeteneği kaleci Berke Özer ve Galatasaray’dan kiralanan Recep Gül ile Fenerbahçe’den kiralanan Barış Alıcı’nın da forma giydiği Westerlo kadrosunu yöneten Çetinkaya gün yüzüne çıkmamış Fenerbahçe anılarını anlattı.

Göz Atın

Met İçince Ne Olur? Fetamin İçmenin Zararları

Hangi Üniversiteye Gittiğimi Nasıl Öğrenebilirim 2024

“AZİZ YILDIRIM KAZANSAYDI O İSMİ AÇIKLAYACAKTIK”

Yönettiği Westerlo kadrosunu bir proje olarak aldıklarını ve bu projeyi Belçika’nın önde gelen kulüplerinden bir tanesi haline getirmek için kolları sıvadıklarını belirten Çetinkaya şunları söyledi: “Burayı devraldığımızda 40 yıldır bir çivi bile çakılmamıştı. Sağ olsun liderimiz Oktay beyefendi önümüzü açtı. Projeyi üç ayak üzerine kurduk. Birincisi iktisadını orta uzun vadede sürdürülebilir finansal bir yapıya kavuşturmak. Zira en kıymetlisi bu. İkincisi ise tesisleşme. Bu da olmazsa olmazlardan. Çağdaş, profesyonel bir kulüp olmak istiyorsanız testislerin ve futbolcuların üst seviye şartlarda çalışmalarını sağlamak için ortam sağlamanız gerekiyor. Üçüncüsü ise sportif muvaffakiyet. Doğal ki birinci ikisi olmadan sportif muvaffakiyet gelmeyeceği için ekonomik alt yapı ve tesisleşmeye yöneldik. Üç yıl içerisinde Belçika’nın en kıymetli kulüplerinden bir tanesi haline getirmek istiyoruz. Bu hususta da iddialıyız. Ayrıyeten burada ülkemizi de temsil ediyoruz.
Stadımız tam merkez olacak biçimde; 360 derece etrafımızda toplam 8 tane alanımız var. Önemli bir futbol yapılandırma projemiz var. Chris Van Puyvelde ile hareket ediyoruz. Bu ortada Chris Van Puyvelde’in kim olduğunu söyleyeyim size. Aziz Yıldırım’ın son Fenerbahçe seçimlerinde vaatlerinden bir tanesiydi. O periyot Chris Van Puyvelde, Belçika Futbol Federasyonu’nu ile 2018 Dünya Kupası’ndaydı. Hasebiyle mukavelesindeki kapalılık sebebiyle açıklanamamıştı. Lakin daha Dünya Kupası’na gitmeden evvel biz onunla anlaşmıştık. Türkiye’ye geldi ve Fenerbahçe’ye gelmeyi kabul etmişti.

“ASLINDA BENCE FENERBAHÇE’NİN ÖTESİNDE TÜRK FUTBOLUNUN YAPILANDIRABİLMEK İÇİN GETİRİLMESİ GEREKEN DEĞERLİ FUTBOL ADAMIYDI”

Çok kıymetli bir futbol adamı. Dünyanın en kıymetli futbol adamlarından bir tanesi. Kabul etmişti gelmeyi ve onu heyecanlandıran şey; Fenerbahçe’nin tüm Türkiye’de 80’e yakın futbol okulunun olmasıydı. “Bunları birbirine entegre ederek futbolcu yetiştirecek dayanılmaz bir futbolcu fabrikası kurabiliriz” diyordu. Seçimlerde farklı bir sonuç çıkınca ve Ali Beyefendi kazandıktan sonra Chris Van Puyvelde mukavelesi de olmasına karşın olmadı ve Çin Futbol Federasyonu’nun başına geçti. Aslında Bence Fenerbahçe’nin ötesinde Türk futbolunun yapılandırabilmek için getirilmesi gereken değerli futbol adamıydı. Benim de çok güzel dostum, daima görüşüyoruz buradaki yapıyı o kurdu.”

“ROBERTO CARLOS’UN KAMPA BİR BAYAN ALMASINI LİDER AZİZ YILDIRIM SORGULADI LAKİN…”

Bugüne kadar kamplarda yaşadığı en enteresan olayı soran Siyamend Kaçmaz’a Macaristan’da Roberto Carlos ile yaşadıkları bir anısını anlatan Hasan Çetinkaya, “Bizde kamplar biliyorsun çok daha sıkı oluyor, son çalıştığım Fenerbahçe’de daha sıkıydı. Bu türlü hoş komik anlarımızda olmadı değil hani. Bir gün Macaristan’a deplasman ne gidiyoruz. Bizde o vakitler dünya çapında üne sahip Roberto Carlos vardı. Grup önden otele gitti. Lider Aziz Yıldırım da o vakit gerideki delegasyonda geliyordu. Alışılmış Roberto Carlos gelir gelmez orada bir hanımefendi ile oturuyor sohbet ediyordu. Bir anda dikkat çekti. Lider Sevgilisi Yıldırım, “Bu ne kardeşim. Bir sorun” dedi “çok önemli bir maçımız var. Dönemin birinci resmi maçı” ben gittim “Roberto bir gelir misin, görüşebilir miyiz” dedim. Bizde futbolcunun erkek yahut bayan fark etmez arkadaşı da olsa bizden, yani o anki idareden müsaade alması gerekiyor otele birisini çağırması için. “Kimseden müsaade almadın, hayırdır ne oluyor?” diye hafif bir sorguya çektim. “O benim eşim, çocuğumun annesi” dedi. ” Nasıl yani?” diye sordum. Bana, “Macaristan’da çocuğum var” dedi.
Azîz Yıldırım’a gidip, “Başkanım durum bu türlü böyle… eşiymiş, çocuğumun annesiymiş” dedim. O da şaşırdı “Olur mu hiç” dedi. Gerçekten de çocukta benziyor yanlarında. Oysaki sekiz tane çocuğu varmış sonradan öğrendik altı farklı eşten.”dedi.

“NİANG TRANSFERİ YÜZÜNDEN AZ KALSIN HAYATIMDAN OLACAKTIM”

Bir diğer değişik anısının ise Mamadou Ninag’ın transerinde yaşadığını anlatan Çetinkaya, transfer sürecinde çok büyük bir tehlike atlattığını şöyle anlattı:
“Mamadou Ninag’ı Marsilya’dan transfer ederken çok sorunlu bir süreç yaşadım. Zira Marsilya, Fransa’nın en hareketli yeri. Nüfusun yüzde altmışı da yabancı. Çoğunluk Kuzey Afrika kökenli insanların yaşadığı, hata oranları tahminen Fransa’nın en yüksek kenti. Çok karışık bir yer ve yeraltı hata örgütlerinin faal olduğu bir yer. Kentin en kıymetli olayı Olympique de Marsilya grubu ve onlar için olmazsa olmaz. Yani biz oraya gidip Niang’ı istediğimizde ve anlaştığımızda orada ekip kaptanı ve Fransa ligi gol hükümdarıydı. Teknik yöneticileri de Didier Deschamps. Mamadou Ninag gelmek istiyor lakin taraftar ayağa kalktı.
“Bunu satarsanız işte bu türlü olur, şöyle olur” üzere önemli tehditler oldu. Ben orada yaklaşık bir hafta kaldım. Otelde beni tehdit ettiler. Sadece oyuncu transfer edeceğiz diye az daha hayatımızdan oluyorduk.”

“FENERBAHÇELİLER BELÇİKALILARA TÜRKÇE MARŞ ÖĞRETMİŞLER”

Fenerbahçe taraftarlarının da kendilerini yalnız bırakmadığını ve Westerlo maçlarına geldiklerini lisana getiren Çetinkaya, “Bir keresinde maçtayım maçın içerisinde kale gerisinde bizim taraftarımız belirli… Bir anda şöyle bir ses geldi “lay lay lay lay lalalay ooo Westerlo” diye bir tezahürat geldi. Yanımda bizim kulübün genel yöneticisi vardı. Ona dedim ki, “Bu pek Belçikalıların kullandığı bir tezahürat değil. Ne alaka?” diye sordum. Sonra bizim taraftar kale ardında “Fenerbahçe” diye tezahürat yapmaya başladı. Sonra anladık ki 50’ye yakın bir Fenerbahçeli küme taraftarı gelip Westerlo’ya dayanak olmaya gelmişler. Bizim taraftarımıza da Türkçe tezahürat yapmayı öğretmişler” dedi.

BELÇİKA LİGİ’NİN FORMATINI ANLATTI

Ligdeki durumlarından ve Belçika’da ligin yapısından da bahseden Hasan Çetinkaya oynadıkları ligi ve üst lige çıkma prosedürlerini de şöyle anlattı:

“Toplamda bu ülkede 24 tane profesyonel kadro var. Bunları da Prolig diye bir çatı altında toplamışlar. Orada da 1.Lig A kümesi var ve 16 grup var. Oburu 1.lig B kümesi, orada da 8 kadro var bizim kümemiz. 8 ekip kendi ortasında yılda 4 maç oynuyor, toplam 28 maç. Bu maçlar şöyle yapılıyor; açılış ve kapanış ligi maçları olarak ikiye ayırıyorlar. Açılış liginde birinci bitiren ekip bir hak kazanıyor. Sonra puanları siliniyor ve kapanış ligi başlıyor. Yeniden ikişer kere oynuyorsunuz. O ligi de kim birinci bitirirse İnşallah biz bitiririz, açılış liginin birincisi ile 2 tane maç yapıyor. Play-off halinde içeride ve dışarıda. O maçın sonucuna nazaran de galip gelen grup 1 Lig A kümesine yükseliyor. Her iki ligi yani açılış ile kapanışı da birinci bitiren grup direk 1. Lig A’ya yükseliyor.”

BERKE ÖZER: VOLKAN DEMİREL ŞEKER ÜZERE ADAM

Westerlo’nun Fenerbahçe’den kiraladığı genç kaleci Berke Özer de Belçika’daki günlerinden ve farklı anılarından bahsetti.
İngilizce bildiği için lisan sorunu yaşamadığını lakin fırsat buldukça Fransızca da öğrenmeye çalıştığını belirten Berke Özer, “Şu anda inanılmaz memnunum; futbol performansım hayat….Çok rahat hakikaten, idman bitiyor yemeğini yiyorsun konutuna gidiyorsun. Ne bir gerilim ne bir baskı yok. Burada bir gelenek var kamp yapmıyorlar. Ben de birinci geldiğimde çok şaşırmıştım; Maçlardan evvel bizde kamp olur Fenerbahçe’de oynadığım vakitte Türkiye’de oynadım öbür maçlarda da burada o denli bir şey yok. Daha çok futbolcuları rahat bırakmaya yönelik. Aslında her hafta maç oynuyoruz ruhsal olarak kendimizi toparlamak için tesiste de kalmıyoruz daha rahat olsun diye burada meskende konsantre oluyorsun. Yalnızca maç günü maçı düşünüyorsun aslında bir yandan da kâfi oluyor baktığınız vakit. Esasen Recep’le birlikteyiz burada, daima boş vakitlerimizi birlikte geçiyoruz birebir vakitte ekstra çalışmada yapıyoruz birlikte. O benim için de uygun bir avantaj. Burada doğal daima futbol futbol halinde değil de insanların özel hayatına da kıymet gösteriyorlar hürmet gösteriyorlar. Burada olmak da bir talih sonuçta.

“BEN KALECİLİĞE VOLKAN ABİ YÜZÜNDEN BAŞLADIM”

Erken yaşta Fenerbahçe’ye gittim. Bir sene içerisinde çok kıymetli deneyimler edindim. Çok sıkıntı bir sene geçirdim. Ben kaleciliğe Volkan abi yüzünden başladım. Onu televizyonda izleye izleye. Babam hiç kaleci falan olmam istemiyordu. Ben küçükken babam da eski kaleciydi inanılmaz zorluklarından bahsederdi. Bir hatanda yaptığın düzgün şeylerin unutulacağını daima söylüyordu. Lakin ben televizyondan izleye izleye Volkan Ağabeyi kendime İdol olarak belirledim ve o günden sonra ben dedim ki kaleci olmak istiyorum. O denli de başladım fakat tek üzüldüğüm yalnızca bir sene çalışabildik. Ancak o bir sene de yetti de arttı bile. Şu kadarını söyleyeyim tahminen de bir insan hayatta en çok istediği şey başına geldi. Küçükken daima görüp fotoğraf çekilmek isterdim, elim ayağım titredi görüp fotoğraf çekebilmek için lakin bir sene birlikte çalıştık, birlikte vakit geçirdik.

Hatta birinci Fenerbahçe’ye geldiğimde daha çömezdim. Kimseyi tanımıyoruz, etmiyoruz. Volkan abi de aslında dediğim üzere idolüm. O denli uzaktan çekinerek bakıyorum yemek yerken falan…İstiyorum ancak bir türlü konuşup sohbet edemiyorum. Birgün Fenerbahçe televizyonundan gelmişlerdi röportaj için. İşte Volkan ağabey ile birlikte yeni Volkan üzere o stilde bir haber çekiyorlardı. Elim ayağım titriyordu. İki kelimeyi bir ortaya getiremiyorum. En son bana döndü “Oğlum rahat ol. Ben şeker üzere adamım” dedi. Ne vakit bundan sonra bir şey olsa daima dönüp bana bakıp “Bak gördün mü, beni bu türlü zannediyorlar ancak ben şeker üzere adamım” sıkıntısı. Gerçekten de o denli sessiz sakin ve şeker üzere bir insan.”