Hepsi kanalizasyon çukurlarından çıktı! Arkeolojik kazılarda bulunan 6 hazine

Zürafa bacağı, Pompei Kanalizasyon Drenajı, İTALYA

Pompeii’nin Porta Stabia mahallesindeki kanalizasyon üzerinde 2014 yılında yapılan bir araştırma, MS 1. yüzyıl sakinlerinin şehrin lokantalarında çok çeşitli yiyeceklerin tadını çıkardığını ortaya çıkardı. İki tiyatro, muhtemel bir spor salonu ve bir forumun yakınındaki en eski şehir kapılarının içinde elverişli bir konuma sahip olan mahalle, yerel halk ve ziyaret eden kalabalığa hizmet veren mağazalar ve restoranlarla doluydu. Müşterilerinin sosyoekonomik durumunu, kanalizasyona ne tür gıda maddeleri attığına bakarak anlayabilirsiniz.

Bazı dükkanların giderleri zeytin, mercimek, meyve ve yerel balık gibi yerel, ucuz, kolayca bulunabilen yiyeceklerin yanı sıra İspanya’dan tuzlu balık gibi orta düzey ithalatlar yapılmıştı. Dükkanlardan birinin, daha pahalı malları İtalya dışından getirdiği anlaşıldı, buna nadir bir lezzet olan zürafa bacağı da dahil… Üzerinde kesikler olan bu zürafanın bacak eklemi bu restoranın giderinde bulundu.

Göz Atın

Met İçince Ne Olur? Fetamin İçmenin Zararları

Hangi Üniversiteye Gittiğimi Nasıl Öğrenebilirim 2024

Bu, İtalya’da arkeolojik bağlamda keşfedilen tek zürafa kemiği ve Avrupa’ya ayak basan ilk zürafa. MÖ 46’da İskenderiye’den dönüşünde Jül Sezar tarafından Roma’ya getirilmiş. Güney İtalya’da küçük bir kasabanın orta sınıf sakinleri için bu tür egzotik yiyeceklerin olması ise arkeologları şaşırttı.

Roma altını ve oniks yüzük, Vindolanda Latrine, İNGİLTERE

Northumberland’daki Hadrian Duvarı’nın hemen güneyinde yer alan Roma Vindolanda kalesi, ahşap yazı tabletlerinin, binlerce ayakkabının, tekstil ürünlerinin ve şimdiye kadar bulunan tek antik Roma ahşap klozetinin korunmasıyla ünlüdür. Bölgenin koruma güçleri büyük ölçüde anaerobik toprağından kaynaklanıyor ancak Severan dönemine ait (208-211 CE) bir konutta bulunan tuvalet, kendi başına bir arkeolojik altın madeni olduğunu kanıtlamıştır.

Aslında Vindolanda’da yapılan kazılarda çok az altın nesne bulunmuştu. Bunların en büyüğü ise komutanın çöplüğünde bulunan, Gorgon Medusa’nın görüntüsünün olduğu oyulmuş beyaz oniks cameo bir yüzük. Pahalı bir parça olan bu yüzüğün, kalenin komutanının ailesine ait olabileceği düşünülüyor.

Konstantin’in kafa tası, Cloaca Maxima, ROMA

Arkeologlar 2005 yılında Roma’nın büyük lağımı Cloaca Maxima’yı temizlerken, pasajlardan birinde İmparator Konstantin’in devasa bir başını keşfettiler. Maxentius’u yenilgiye uğratması, onu Batı imparatorluğunun tek hükümdarı bıraktıktan sonra MS 312 ile 325 arasında oyulmuş, 2 fit uzunluğundaki kafa, bir zamanlar imparatorun devasa bir zırhı olarak, hayattan daha büyük bir heykeline tutturulmuştu.

Kafanın kazara kanalizasyona girmişe benzemiyor. Arkeologlar, kasıtlı olarak, ya kolayca tıkanmış kanalları kazımak, bir geçişi engellemek ve atık akışını yeniden yönlendirmek için ya da muhtemelen Hıristiyanlığa olan kaygısı geleneksel Roma dininin taraftarlarını yanlış bir şekilde ovuşturan imparatora hakaret olarak kullanıldığını düşünüyor.

Catherine de Medici’nin altın saç tokası, Fontainebleau Sarayı, FRANSA

Catherine de Medici, Fransa Kralı II. Henry’nin (1547-1559) eşiydi ve Fransa’nın kralı olan üç oğlu için tahtın arkasındaki güçtü. Mücevherlerinin çok azı hayatta kaldı. Sadece iki parça, bir kolye ucu ve bir portre madalyonunun kendisine ait olduğu biliniyordu. Yani, Fontainebleau Sarayı’ndaki bir avlunun kazısı sırasında 16. yüzyıldan kalma bir ortak tuvaletin keşfedildiği 2012 yılında üçüncüsü ortaya çıktı. Altın saç tokası 4 santimetre uzunluğunda ve arka arkaya birbirine kenetlenen iki Catherine’in tuğrası ile kaplı.

Catherine bahçedeki ortak tuvaletleri kullanmıyordu, bu yüzden saç tokasının lağım çukuruna nasıl düştüğü büyük bir spekülasyona neden oldu. Bir şekilde kişisel odasında düşmüş olabilir ve daha sonra tuvalete boşaltılmış olabileceği düşünülüyor. Mücevherin personelden biri tarafından kaydırıldığı ve daha sonra kazara veya kasıtlı olarak, belki de kanıtları elden çıkarmak için tuvalete attığı da ihtimaller arasında.

Kuzey Amerika’nın en eski bowling topu, Naylor’un evi, BOSTON

En eski bowling topu Kuzey Amerika’da 1994 yılında ortaya çıkarıldı. Hem de Boston North End Çapraz Caddesi’ndeki bir evde dadı olan Katherine Naylor’a ait… Tekerlek benzeri şekil, topa kavisli bir yörünge vermek için bilinçli olarak yapılmış. Ortadan açılan delik, çimin üzerinden hedefe doğru savrulurken topun eğimini etkileyen bir kurşun ağırlığı tutuyor.

Naylor’un topu, sporun Kuzey Amerika’daki İngiliz kolonilerine yeni yeni tanıtıldığı 1600’lerin ortalarında yapıldı. Ancak Puritan Massachusetts’te çim bowlingi hoş karşılanmadı ve hatta bazı durumlarda suç sayıldı, çünkü bu bir kumar sporu olarak görülüyordu, bu nedenle bu kadar erken bir örnek bulmak arkeologlar için beklenmedik bir nimetti.

82 binden fazla muhtelif eser, Dış mekân kasaları, Philadelphia

Philadelphia’nın tarihi merkezindeki Amerikan Devrimi Müzesi alanında yapılan bir kazıda, 18. yüzyılın ilk on yılından başlayıp ortasına kadar olan eserlerle dolu tuğla kaplı 12 evin kasası ortaya çıktı. Evler, küçük işletmeler ve tavernalar yüzyıllar boyunca bu mahremiyetleri kullanarak çöplerini atmak için kullandılar. Keşfedilen eserler arasında toprak tabaklar, baskı türü, peruk kıvırıcıları, maşrapalar, cam şişeler, ince çini, madeni paralar ve hatta oyulmuş bir değerli taş bulunuyor.

Özellikle bulunduğu yerde açılan müzeyle ilgili olan bir parça, Devrimci dönem sosyal yaşamının ideal bir arkeolojik mikrokozmosu olan 1776’dan 1789’a kadar kullanılmış, özel kâse. Teneke kaplı, topraktan yapılmış zımba kasesi, ‘Triphena’adlı bir ticaret gemisinin görüntüsü ve kâsenin içini süsleyen” Triphena’ya Başarı” sloganıyla dikkat çekiyor. Kâse Liverpool’da üretildi ve değerli bir nesne olmalı. Damga Yasası’nın yürürlükten kaldırılmasından en az on yıl sonra, parçalara ayrılmadan önce en az bir kez tamir edildi.