Karar müellifi Karaalioğlu: En dertsiz bölümün muhafazakârlar olduğu varsayımı eskisi kadar geçerli görünmüyor

Karar yazarı Mustafa Karaalioğlu, “iktidar kendilerinden olduğu için, kimlik, inanç ve hayat şekli açısından en dertsiz kısmın muhafazakar kitleler olduğu varsayımının eskisi kadar geçerli olmadığını” savundu. 

Karaalioğlu, Gelecek Partisi Genel Lideri Ahmet Davutoğlu’nun Karar TV’deki söyleşisinde “Muhafazakar ve milliyetçi kitlenin AK Parti-MHP’den huzursuzdur. Muhafazakar kitle huzursuz olmaya başlamışsa dönüşüm yakındır” kelamlarını hatırlatarak, “Huzursuzluğun iki nedeni vardır. 1- İktidarın, muhafazakar için en kıymetli kriter olan ahlaki tavır, yolsuzluk, liyakat ve gibisi hususlarda sergilediği tablonun savunulamazlığı… 2- Mümkün bir iktidar değişikliğinde ‘kazanım’ sözüyle tanımlanan, inandığı üzere yaşamaya dair hakların ziyan görebileceği endişesi…” kanısını lisana getirdi.

Karaalioğlu şöyle devam etti:

Göz Atın

Eski Facebook’umu Bul ve Aç

Trendyol Express Kargo Takip 2024

“İkinci konu birebir vakitte Davutoğlu ve öbür muhalefet başkanlarının sıkıntısıdır ve bu bahiste insanlara teminat vermeleri gerekir. Ki, bunu bir ölçüde yapıyorlar. Çok natürel ki bu ülkenin siyasi seçkinleri eski yanlışlara dönmek üzere bir basiretsizliğin esiri olmayacaktır. Tekrar de insanların korkusu varsa bunu ciddiye almak ve üzerine gitmek, siyasi teminat vermek zarureti vardır.

Davutoğlu’nun bahsettiği ve siyasal değişimle direkt ilişkilendirdiği konu ise, muhalefetin teminat verip vermemesiyle çözülemez. Muhafazakar bedeller üzerinden siyaset yapan iktidarın bu bedelleri aşındırdığı ve gözden düşürdüğü kanaati yalnızca iktidarın değil topyekûn bir siyasi ve toplumsal geleneğin ödeyeceği bedele işaret eder. O bedel de toplumların vicdanlarında tahakkuk eder. Bütün dini, ulusal ve tarihi bedellerin, semboller üzerinden gündelik siyasetin merkezine oturtulmasına karşın, o kitlelerin hala huzursuz ve dertli olması birebir vakitte bir trajedidir de… Ancak en büyük trajedi, her fikirden her etnik kökenden bütün toplumun huzurlu ve itimat içinde olması ideali bir yana; avantajlı bölümlerin bile yüzünün gülememesidir.”