Faiz-enflasyon-kur ortasında nasıl bir ilgi var?

Münasebetiyle faiz oranlarının düşürülmesinin tüketim harcamalarını artırması ve ekonomik büyümeyi desteklemesi bekleniyor.

Fakat tüketim harcamalarının artması beraberinde enflasyonun yükselmesi riskini getiriyor.

Bir başka bahis da faizlerin düşük olduğu bir ortamda kredi alma ve verme eğiliminin artmasının piyasadaki mahallî para ünitesi ölçüsünün yükselmesine neden olması. Bu da enflasyon riski yaratan bir diğer öge olarak ortaya çıkıyor.

Bu nedenle genel kabul gören iktisat teorisinde, faiz oranlarının düşük tutulmasının enflasyon yaratacağı ve enflasyonun arttığı bir periyotta de fiyat artışlarını dizginlemek için faiz artırımına gidilmesi gerektiği görüşü bulunuyor.

Ekonomist Irving Fisher

Faiz indirilirse enflasyonun düşeceği görüşü neye dayanıyor?

Cumhurbaşkanı Erdoğan, faizlerin düşürülmesi halinde enflasyonun da düşeceği tarafındaki klâsik kalıpların ötesine geçen ve sıra dışı kabul edilen iktisat görüşünü destekleyen isimler ortasında yer alıyor.

Erdoğan, Ocak ayında İstanbul’da iktisatla ilgili yaptığı bir konuşmada, “Bana yatırım lazım, istihdam lazım, üretim lazım, ihracat lazım. Şayet bu dört başlık yoksa hiçbir şey yok, biz bununla övüneceğiz. Asıl iş faizi düşürmek suretiyle enflasyonu aşağıya çekmektir” dedi.

Erdoğan’ın da savunduğu bu görüş, 19’uncu yüzyılın sonları ve 20’nci yüzyılın başlarında yaşamış olan ekonomist Irving Fisher’ın geliştirdiği bir teoriye dayanıyor.

Fisher’ın geliştirdiği teori, nominal faiz, gerçek faiz ve enflasyon beklentisini hesaba katan bir formüle dayanıyor.

• Nominal Faiz: Piyasada uygulanan ve paranın bedel kaybı finansal hareketlerden arındırılmamış faiz oranı.
• Gerçek Faiz: Nominal faizin enflasyonun tesirine nazaran ayarlanmış hali
• Beklenen enflasyon: Fiyat hareketlerine nazaran, ilerideki belli bir devir için hesaplanan fiyat artış oranı.
• Gerçek faiz = (1 + Net Nominal Faiz) / (1 + Beklenen Enflasyon) -1

Bu formüle nazaran, gerçek faiz oranı ile beklenen enflasyon oranı toplamının nominal faiz oranına eşit olduğu varsayılıyor.

Cumhurbaşkanlığı İktisat Siyasetlerinden Sorumlu Başdanışmanı Cemil Ertem, Erdoğan’ın yaklaşımının arkasındaki nedenlerle ilgili yazdığı bir makalede, Fisher’ın geliştirdiği formül baz alındığında enflasyon ile faiz oranları ortasında aykırı değil, yanlışsız bir korelasyonun görüldüğünü belirtti.

Ertem, Mayıs 2018’de Daily Sabah gazetesine yazdığı yazıda, “Buna nazaran, gerçek faiz oranının uzun vadede sabit kalacağı varsayımıyla nominal faiz oranında yapılacak bir artış, enflasyon beklentisinde de bir artış olacağı manasına geliyor. Özetle Fisher formülüne nazaran, faiz oranları ile enflasyon ortasında uzun vadede yanlışsız bir korelasyon olduğu açıkça görülüyor” dedi.

Fisher formülü nedir?

i ≡ r* + π

nominal faiz oranı = gerçek faiz oranı + enflasyon

Ertem, tıpkı makalesinde 2008 yılında yaşanan krizin klâsik görüşün gerçek olmadığını ortaya koyduğunu savundu.

Ertem makalesinde ayrıyeten, son periyotta dünyanın farklı yerlerinde Fisher denklemini savunan görüş ve akademik çalışmaların yapıldığı “Neo-Fischercı” bir akımın doğduğunu aktardı.

Bilhassa 2008 krizinin akabinde Fisher’ın yaklaşımını savunan ve para siyasetlerinin buna nazaran düzenlenmesi gerektiğini söyleyen, ortalarında ABD Merkez Bankası yetkililerinin bulunduğu kimi ekonomistler oldu.

Lakin şu ana kadar bu formülün hayata geçirilmesi halinde geçerli olduğunu ortaya koyan somut bir örnek olmadığına dikkat çekilirken faiz ve enflasyon bağına dair klasik görüş hem gelişmiş hem de gelişmekte olan ülkelerde para siyasetlerine taraf vermeyi sürdürüyor.

Döviz kuru bu denkleme nasıl giriyor?

Döviz kuru, enflasyon ve faizle birlikte üçgenin öteki bacağını oluşturuyor. Bu bacak, bilhassa Türkiye üzere üretimin büyük oranda ithal girdilere bağlı olduğu ülkeler açısından büyük ehemmiyet taşıyor.

Kurdaki artışlar, üreticilerin maliyetlerini artırdığı için satış fiyatlarına da yansıyor ve bu da enflasyonun yükselmesine neden oluyor.

Ekonomist Ege Cansen, 2006 yılında Hürriyet gazetesine yazdığı bir yazıda, Türkiye üzere ülkeler için arz-talep istikrarının ötesinde döviz kurunun da enflasyon üzerinde kıymetli bir tesiri olduğuna dikkat çekmişti.

Cansen, “Türkiye üzere parası yumuşak yani döviz olmayan ülkelerde, enflasyon ‘devalüasyon-enflasyon’ sarmalı yüzünden yapışkan hale gelir. Kur artışlarını yavaşlatmadan, fiyat artışları yavaşlamaz. Hasebiyle bu ülkeler, ekonomiyi soğutarak değil, döviz kurunu düşürerek enflasyonu yavaşlatır. Bunun için ulusal paralarına yüksek faiz verip, sıcak parayı ülkelerine çeker. Artan döviz arzı yüzünden düşen kurla, döviz fiyatına endekslenmiş fiyat artışları yavaşlar” diye yazmıştı.

Genel kabul gören görüşlere nazaran, bir ülkede döviz kurunun seyrinde yatırımcıların o ülkenin para ünitesine “yatırım yapma ve elinde tutma arzusu” belirleyici rol oynuyor.

Yatırımcıların bu algısında da o ülkenin makroekonomik istikrarlarının güçlü olması üzere ekonomik etkenlerin yanı sıra siyasi istikrar üzere inanç ve risk ögesini etkileyen faktörler de büyük kıymet taşıyor.

Ayrıyeten bir ülkenin para ünitesine yatırım yapanların bundan bir getiri elde etmek istedikleri kabul ediliyor.

Bu noktada da piyasadaki belirlenmiş “nominal faiz” ile enflasyon oranı ortasındaki farkı gösteren gerçek faiz değerli bir kavram olarak ortaya çıkıyor.

Örneğin, kendi para ünitesine yatırımcı çekmek isteyen ülkelerin enflasyon oranının üzerinde faiz vererek, yatırımı cazip kılması gerekiyor.

Merkez Bankası’nın misyonu ne?

Finans sistemi içerisinde merkez bankaları, ellerindeki faiz, para basma ve döviz rezervi üzere araçlarla piyasadaki para arzını belirleyerek ekonomik dengelerin korunmasında kritik bir rol oynuyor.

TCMB’nin internet sitesinde kurumun temel emeli “fiyat istikrarını sağlamak” olarak tanımlanıyor ve bu söz ile “ekonomik kararlarda dikkate almayı gerektirmeyecek ölçüde düşük bir enflasyon oranının” kastedildiği belirtiliyor.

TCMB’nin öbür misyon ve sorumlulukları finansal istikrar, döviz kuru rejimi, banknot basma ve ihraç imtiyazı ve ödeme sistemleri olarak sıralanıyor.

Türkiye’de 2006 yılından bu yana enflasyon hedeflemesi rejimi uygulanıyor.

TCMB’nin mevzuyla ilgili hazırladığı kitapçıkta, bu rejim, sayısal bir enflasyon maksadının belirlenip bunun kamuoyuyla paylaşıldığı ve Merkez Bankası’nın da tüm para siyaseti araçlarını bu amaca ulaşmak emeliyle kullandığı bir rejim olarak tanımlanıyor.

Özetle Türkiye’de TCMB’nin ana misyonunu enflasyonu elindeki araçları da kullanarak belirlediği gayesi tutturmak oluşturuyor.

Ekonomist Mahfi Eğilmez, 2018 yılında yazdığı bir yazıda, TCMB’nin belirlediği gayelere ulaşabilmesi için bağımsızlığının sağlanmasının ve şeffaflığının da artırılması gerektiğini belirtmişti.

Eğilmez, TCMB’nin elindeki araçları kullanarak faiz, enflasyon ve kur istikrarını yönetebileceğini tabir ederek, “Örneğin kurların süratle yükseldiği ve bunun enflasyonu artırdığı bir ortamda Merkez Bankası para siyasetinin en kıymetli aracı olan borç verme faizini artırarak piyasa faizlerini üst iter ve bu yolla kuru ve enflasyonu kontrol altına alabilir” yazmıştı.

Lakin Eğilmez, Türkiye’de her ne kadar enflasyonla uğraş en değerli maksat üzere gösterilse de “gizli hedefin” büyüme olduğunu ve bunun da para siyasetleri ile maliye siyasetleri ortasında çelişki yarattığına dikkat çekmişti.

• Merkez Bankası: TCMB rezervlerindeki düşüş ne manaya geliyor?
• Financial Times: Türkiye’de enflasyonun artması Merkez Bankası Lideri Kavcıoğlu’nu ikilemde bıraktı
• Dolar/TL 8,45’i gördü: Kurdaki artış tüketiciye nasıl yansıyacak, enflasyon nasıl etkilenecek?
• Naci Ağbal’ın Merkez Bankası Başkanlığı’ndan alınması ne üzere sonuçlar doğurabilir?
• Kur şoku nedir, ekonomiyi nasıl tesirler?