5 yıl evvel bıraktığı köşe yazarlığına Gazete Duvar’da yine başlayan Umur Talu, “Şükür iktisadından çukur ekonomisine” başlıklı bir köşe yazısı kaleme aldı.
Yazısında, “Epey hayalle bol hayal kırıklığına saplanmış, öfkesine adres arayan lakin her bir kuruşa şükretmekten vazgeçmeyen, korsana kızan lakin korsanlığa kızmayan, dört bisküvinin eksilmesini çabucak fark eden fakat daha büyük eksiltmeleri muhtemelen ıskalamış, mütedeyyin bir taksi emekçisi”nden bahseden Talu, ‘Taci Hocam’ dediği taksi sürücüsünün kahvaltı olarak tükettiği bir paket bisküvi ve bir küçük suyun 1,5 liradan 4,5 liraya yükselmesinden yakındığını yazdı.
Talu, “En alttakilerde en alttaki olmadığı illüzyonunu yaratmanın en sağlam yolu, onlara oburlarının en altta, aşağı, aşağılık olduğu söyleyip durmak değil midir? Şayet alttaki isen, kendini üstün, gururlu, onurlu hissetmen için kaide budur: Lakin dinî, lakin etnik, lakin ulusal, ancak erkek erkek, fakat alttakilerden de olsa bir rütbe takarak. Onlara mülkiyet, grup aidiyeti, kendini iktidar modülü zannetmek, şahsını siyasî-ekonomik-kültürel muktedirlerin çok sevdiği bir yakını sanmak filan da eklenir. Sınıfsal olarak, servet olarak, arsızlık olarak, güç ve kudret olarak onlardan çok uzaklara yerleşenler ve özellikle onların ortasından da çıkıp o mertebelere kavuşan ve yapışanların merdiveni bu biçimde yükselir ve sağlamlaşır… İllüzyonun yarıldığı ve hakikatin başını uzattığı vakitlere kadar” tabirlerini kullandı.
